Ik weet het nog goed, mijn eerste shift bij Younit. Ik had me een paar dagen ervoor ingeschreven via de website, nadat een maat tegen me zei:
“Serieus, ge moet dat eens proberen. Veel actie, toffe sfeer, ge gaat dat graag doen.”
Hij had gelijk. Al wist ik dat op dat moment nog niet.
Ik kreeg m’n eerste opdracht: opbouw voor een bedrijfsfeest in een loods net buiten de stad. Veel meer info had ik niet nodig. Tijd, locatie en werkkleding meenemen. Gewoon doen.
Te vroeg? Nope. Just right.
De shift begon om 14u. Ik was er om 13u40. Dacht nog: oké, ik ben nu wel héél vroeg. Maar ik was niet de enige. Een paar anderen stonden ook al te wachten of waren al bezig. Eén gast kwam meteen naar me toe:
“Hey, gij zijt nieuw, hè? Kom maar mee, we zijn daar al aan het omkleden.”
En ik dacht: oké dan.
Later snapte ik pas dat dat er gewoon bij hoort. Bij Younit is iedereen kwartier vóór de job start aanwezig, zodat we tijd hebben om ons om te kleden, een briefing te krijgen en daarna vlot kunnen starten.
Geen stress, geen gezever. Dat is dus regel nummer 1. Dat hoeft niet uitgesproken te worden, je voelt dat gewoon aan.
Meedoen zonder vragen
Ik werd ingedeeld bij een ploeg die flightcases moest verplaatsen. Grote bakken, stevige wieltjes, en bij sommige leek het alsof ze vol met lood zaten. Ik probeerde er eentje alleen te verzetten, maar het ging niet echt vlot.
Voor ik iets kon vragen, stond er al iemand naast me: “Wacht, ik pak de andere kant.”
En zo ging het de hele tijd. Zien werken = meewerken. Je hoeft niks te zeggen, want iedereen checkt wat er rondom gebeurt. Is er iemand aan het sleuren? Je helpt. Is iemand aan het twijfelen? Je legt kort uit. Dat is regel nummer 2. Niet op papier, wel in het systeem van elke Youniter.
De vibe van de ploeg
Wat me het meeste is bijgebleven van die eerste dag? De sfeer. Er kwam stevige muziek uit zo’n kleine JBL-speaker. Iemand riep tussendoor een mop die nergens op sloeg. Iemand anders antwoordde met nog iets slechter. Iedereen was bezig, maar niemand deed moeilijk.
En wat mij opviel: ook al kende ik letterlijk niemand, ik voelde me vanaf minuut 10 niet meer “de nieuwe”. Er is zo’n vibe bij Younit… Je voelt het gewoon: hier zijn we een ploeg. Geen ego’s, geen gezaag. Gewoon werken, lachen, en doorpakken. Dat is niet aangeleerd, dat zit erin.
Pauze = samen uitblazen
Tijdens de pauze zaten we op een rijtje langs de rand van het podium dat we net hadden opgebouwd. Iemand haalde een koekje boven en gaf de helft door. Iemand anders had nog een flesje water over en deelde dat met degene die z’n eigen was vergeten.
En ineens, zonder dat ik het zelf had door, zat ik in de groep.
“Eerste keer vandaag?”
“Ge hebt dat goed gedaan, man.”
Korte woorden. Maar ik voelde ze wel.
Enkele jaren later…
Ondertussen zijn we een paar jaar verder. Ik heb op tientallen locaties gewerkt, honderden tafels verplaatst, vrachtwagens uitgeladen, evenementen opgebouwd, trappen geïnstalleerd, noem maar op.
Ik ken intussen veel gezichten. Ik weet wie snel is, wie sterk is, wie altijd mopjes maakt, wie goeie muziek meebrengt, en wie zwijgt, maar altijd klaarstaat.
Ik weet ook wat ze aan mij hebben. En dat voelt goed.
Wat Younit uniek maakt? De dingen die niemand zegt.
Bij Younit is het niet alleen de officiële briefing die telt. Het zijn de onzichtbare afspraken. De stille dingen die iedereen vanzelf doet.
- Je komt op tijd (lees: ruim op tijd).
- Je helpt zonder dat iemand het vraagt.
- Je klaagt niet, je lost het op.
- Je laat niemand alleen sleuren.
- Je trekt nieuwkomers meteen mee in de ploeg.
- Je werkt hard, maar vergeet niet te lachen.
En het mooiste van alles? Niemand heeft me dat ooit moeten uitleggen.
Ik voelde het. Vanaf de eerste dag.
Wanna Join The Chain?
Werk je graag in een team waar iedereen op elkaar kan rekenen? Waar inzet vanzelfsprekend is, maar waar sfeer net zo belangrijk is?
Dan moet je geen handleiding lezen. Je moet het gewoon eens komen voelen.